Kendimi Sirkeci’nin ortasında, tramvay yolunun dibinde, lobisi desenli gri duvar kağıdıyla kaplanmış, krem rengi koltukları olan, duvarında aynı zamanı gösteren birbirinin aynısı üç tane saati asılı (sekizeçeyrekvar, sekizeçeyrekvar, sekizeçeyrekvar), platin sarısı saçlarının bayağı bir dibi gelmiş resepsiyon görevlisine sahip, adının içinde lüks kelimesi geçen butik otel gibi hissediyorum. Alakasız, mantıksız, üşengeç ve zevksiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder