Mavi boncuklu, altın küpeleri takınca, o küçük kız oluyorum. Diş izleri bile var. Büyük ihtimalle en büyük halam aldı bunları ona.
Hatırlıyorum bana bir tiyatro sahnesi düşün demiştiniz. Oyun sadece benim için oynanacaktı. Gözümü sahneden ayırmadan orta sıranın, ortasındaki koltuğa oturdum. Sahnede iki sandalye, bir masa vardı. Sağ kapıdan aynı bana benzeyen biri çıkıyordu. O kız geleceği çok güzel hayal ediyor, öteleri görmek istiyordu. Sol kapıdan çıkan ve yine bana tıpatıp benzeyen kız ise hep çocuk kalmak istiyordu. Bana hangisi sensin diye sormuştunuz. Sağ kapıdan çıkan kız dedim; yalan söylemedim, misyon yükledim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder