Esiyor, Çok

Bugün hava çok rüzgarlı ve ben rüzgarlı havaları hiç sevemedim. Neredeyse hergün Esentepe diye bir yerdeyim, hakikaten de esiyor; püfür püfür.Etek falan giyemezsin ama giyiyorlar, komik bir şekilde yürüyorlar. Herbir şey uçuşuyor. Ve ben rüzgarlı havalarda dolaşırım. Ya da ben dolaştığımda rüzgar çıkar. Tamam o kadar da değil ama bana bağlı bir hava durumu olsun isterdim; diğer insanlara ayıp olmasın. En azından yağmur istediğimde bulutumu tepemde dolaştırabilmeyi, bir balon gibi, ipi sarkmış olsa, istediğimde uçurabilmeyi...

Hem bazı bulutlar turuncu oluyor akşamları. Benim renkli uçan balonlarım gibi. Hayatımdaki garip tevafuklar beni hüzün denizine sokuyor. Ama boğulmayı bir süre önce bıraktım. Bir de böyle havalarda yazıyorum, o kadar beğenmesem de yazıyorum. Çok yazıyorum. Hava durumu bana değil de benim ruh halim ona çok bağlı. Bir de rüzgar beni çok yoruyor, çarpıyor resmen, feci uykum geliyor. Dün dalgalar vapuru da çok dövdü. İşte hep rüzgar yüzünden. Ya fırtınaya dönerse dedim kendime, kimseye söylemedim. Beni rüzgardan korur musun?

Hani eylülü ben çok seviyorum ya. Hem de bana güzel şeyler getirdiğinden. O bahsettiğim eylül günü eğer rüzgarlı olacaksa bile, akşamına durulacak bunu benim için yapacak.